Ο τίτλος αναφέρεται στους πονοκεφάλους που προκαλούνται σε δημοσιογράφους, πολιτικούς και άλλους "επώνυμους" που έχουν παραιτηθεί από το άθλημα του να λένε τα πράγματα με τ' όνομά τους. Πραγματικά, προσπαθώντας να "στρογγυλέψουν" αυτά που θα πουν για να μην θίξουν/"εκθέσουν" κανέναν, μοιάζουν με παιδάκι που το 'στειλε η μαμά για ψώνια και γυρνώντας προσέχει μη σπάσουν τα αυγά. Αν τα αποτελέσματα που προέκυπταν δεν ήταν τραγικά, θα έβγαζαν άπειρο γέλιο, καθώς πετάνε αττάκες λες και βγήκαν απ' το "Ας Περιμένουν οι Γυναίκες". Για παράδειγμα:
Έτσι λέει ο Αγγελιοφόρος, αυτή η λαμπροτάτη εφημερίδα της Θεσσαλονίκης (ναι, το ξέρουμε, και οι άλλοι αυτό γράψαν, υπάρχει λόγος που ασχολούμαστε με τον Αγγελιοφόρο). "Το Παλαιό Εβραϊκό Νεκροταφείο καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής".
α) Πες ότι διαβάζει αυτή την πρόταση κάποια π.χ. από τη Λευκωσία. Και πάει στη Θεσσαλονίκη και ψάχνει να το βρει. Πού είναι το παλιό νεκροταφείο; Είναι κάτω από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, αλλά δεν το λέμε. Δεν πρέπει να λέμε στους φοιτητές ότι κάνουν μάθημα πάνω σε πρώην τάφους, μας χαλά το ίματζ. Ούτε πρέπει να λέμε ότι η Θεσσαλονίκη πριν την Κατοχή ήταν, ουσιαστικά, μια Εβραϊκή πόλη. Μας χαλά το παραμύθι περί ελληνορθοδοξίας. (Παρομοίως, η Αθήνα ήταν ένα Αρβανιτοχώρι.)
β) Το παλιό νεκροταφείο καταστράφηκε στην Κατοχή, ναι, αλλά πώς;
Ο Δήμος θεσσαλονίκης πολλές φορές στο παρελθόν είχε προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τον χώρο, καθώς η ιδέα να γίνει το Πανεπιστήμιο εκεί έπαιζε από παλιά, ενώ υπήρχε και η ιδέα του να γίνει πάρκο (σχέδιο Χέμπραρντ). Το 1937 είχε βρεθεί ένας συμβιβασμός, να σταματήσουν σιγά σιγά οι νέες ταφές για να προχωρήσει η ιδέα του πάρκου. [3] Ό,τι χειρότερο για τους γαιοκτήμονες, μιας και μετά ίσως το Πανεπιστήμιο να ζητούσε τα κτήματά τους... Οπότε ο ανώνυμος ελληνορθόδοξος Σαλονικιός, έδειξε το Εβραϊκό Νεκροταφείο και είπε: "εκεί να γίνει το Πανεπιστήμιο, ποιος τα χέζει τα πάρκα".
Άρα δεν το λες ότι "καταστράφηκε από τους ναζί" και τέρμα (οι ναζί, οι απόλυτοι κακοί, τι βολικό!). Πιο πολύ "καταστράφηκε από τους ναζί μετά από τα παρακάλια των σαλονικιών" ταιριάζει.
γ) Επίσης μάθαμε ότι "οι πέτρες διασπάρθηκαν σε όλη την πόλη, λεηλατήθηκαν, έγιναν υλικά για να φτιαχτούν πεζοδρόμια και αυλές". Φαντάσου, αναγνώστη μας, πλάκες νεκροταφείου να διασπείρονται μόνες τους ανά τη Θεσσαλονίκη, να αυτο-λεηλατούνται και να κάνουν ουρά για να γίνουν -εθελοντικά- οικοδομικά υλικά. Καμμία αναφορά του υποκειμένου, μην θίξουμε τους μπαγιάτηδες, οι οποίοι λεηλάτησαν την Εβραϊκή περιουσία, εντός και εκτός νεκροταφείου. Μη θιχτεί ο ανώνυμος ελληνορθόδοξος Σαλονικιός πάνω απ' όλα. Ο οποίος καταπάτησε επανειλημμένα και ασύστολα τα δικαιώματα του συμπολίτη του, επειδή είχαν διαφορετική θρησκεία. Μέχρι που ζήτησε από τους Ναζί να εξαφανίσει όλους τους Εβραίους της πόλης, ζωντανούς και νεκρούς. Να διαγράψει μέχρι και τη μνήμη τους.
Και μην μας πείτε για καλούς συμπολίτες που βοήθησαν και τέτοια, γιατί αυτοί ήταν μια λαμπρή εξαίρεση. Αλλιώς δεν θα είχε εξαφανιστεί το ~97% των θεσαλονικιών Εβραίων.
Όλοι αυτοί οι καταπατητές έχουν μείνει ανώνυμοι. Οι κατά τ' άλλα συμπαθείς γεράκοι που βλέπουμε να παίζουν τάβλι και βρέθηκαν συνένοχοι στο έγκλημα των εγκλημάτων, στο Ολοκαύτωμα των Εβραίων. Αυτοί για τους οποίους δεν πρέπει να μιλάμε ποτέ, και πρέπει να χρησιμοποιούμε παθητική φωνή. Λες και τα εγκλήματα γίνονται, έτσι, γενικά κι αόριστα, δεν τα κάνουμε εμείς.
Η Θεσσαλονίκη δεν αποτελεί ιδιαιτερότητα σε αυτό. Για τη Γερμανία, π.χ. λένε οι Cafe Morgenland:
Αλλά ας μην πάμε μακρυά. Σε άλλες πιο κοντινές χώρες, π.χ. στην Κύπρο, οι πραξικοπηματίες -κυπραίοι και ελλαδίτες- είναι ανώνυμοι, ενώ αν κάποιος αναφερθεί σε αυτούς ανώνυμα θα κατηγορηθεί ότι κρύβεται πίσω από την ανωνυμία του διαδικτύου. Λέει η "παλαίμαχη" Δρακούνα:
Υπάρχει, δηλαδή, μια αγορά, που είναι έξω και πέρα από μας, που δεν είναι άνθρωποι αλλά μια εξωκοινωνική οντότητα και έρχεται και μας φυτεύει την ώρα που κοιμόμαστε μια ψευδαίσθηση ανωνυμίας. Και όλα αυτά μας τα λέει ένας/μια δημοσιογράφος σε... ανώνυμο (!) άρθρο, και σε μια εφημερίδα που κόπτεται μήπως και προσβάλλει τον ανώνυμο ελληνορθόδοξο Σαλονικιό... (Άσε που άν δεν παίρνουμε λεφτά από -τι εννοεί "δήθεν";- διαφημίσεις το σκεπτικό καταρρέει.)
Αυτή είναι λοιπόν η διαφορά της Θεσσαλονίκης. Ο/Η ανώνυμος ντεμέκ δημοσιογράφος μας έβγαλε ντε και καλά ότι γράφουμε για να νοιώσουμε υπεράνω. Δεν μας ενδιαφέρει τίποτα από αυτά για τα οποία γράφουμε. Ούτε καν για το πώς μιλάνε κάποιοι για τους τάφους των συμπολιτών μας και για τους καταπατητές τους. Για την "αγορά" το κάνουμε.
Κατάλαβες Δρακούνα;
[1] http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=4&artid=51512
[2] http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=4&artid=51680
[3] Mark Mazower, "Genocide", Salonica, City of Ghosts, 426-428, Harper Perennial, 2005.
[4] http://www.terminal119.gr/show.php?id=501
[5] http://drakouna.blogspot.com/2010/07/blog-post_23.html (άμα περάσετε από 'κει πείτε και ένα γεια στην κουκλάρα!)
[6] http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=36&artid=51833
Δύο επιτύμβιες στήλες που θα συμπεριληφθούν στη μόνιμη έκθεση του Μουσείου Ολοκαυτώματος της Ουάσινγκτον, δώρισε η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για τμήματα επιτύμβιων στηλών του Παλαιού Εβραϊκού Νεκροταφείου που καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής Κατοχής. [1]
Έτσι λέει ο Αγγελιοφόρος, αυτή η λαμπροτάτη εφημερίδα της Θεσσαλονίκης (ναι, το ξέρουμε, και οι άλλοι αυτό γράψαν, υπάρχει λόγος που ασχολούμαστε με τον Αγγελιοφόρο). "Το Παλαιό Εβραϊκό Νεκροταφείο καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής".
α) Πες ότι διαβάζει αυτή την πρόταση κάποια π.χ. από τη Λευκωσία. Και πάει στη Θεσσαλονίκη και ψάχνει να το βρει. Πού είναι το παλιό νεκροταφείο; Είναι κάτω από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, αλλά δεν το λέμε. Δεν πρέπει να λέμε στους φοιτητές ότι κάνουν μάθημα πάνω σε πρώην τάφους, μας χαλά το ίματζ. Ούτε πρέπει να λέμε ότι η Θεσσαλονίκη πριν την Κατοχή ήταν, ουσιαστικά, μια Εβραϊκή πόλη. Μας χαλά το παραμύθι περί ελληνορθοδοξίας. (Παρομοίως, η Αθήνα ήταν ένα Αρβανιτοχώρι.)
β) Το παλιό νεκροταφείο καταστράφηκε στην Κατοχή, ναι, αλλά πώς;
«Μας ζήτησαν να τους στείλουμε κάποιες επιτύμβιες στήλες από το παλιό νεκροταφείο. Το παλιό νεκροταφείο καταστράφηκε το 1942 από τους ναζί και, δυστυχώς, οι πλάκες, οι πέτρες διασπάρθηκαν σε όλη την πόλη, λεηλατήθηκαν, έγιναν υλικά για να φτιαχτούν πεζοδρόμια και αυλές. Μέχρι σήμερα τις αναζητούμε, τις μαζεύουμε και τις μεταφέρουμε στο νεοκραταφείο στην Σταυρούπολη», τονίζει ο ο Δαυίδ Σαλτιέλ, πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης. [2]Wow, how fascinating. Καταστράφηκε από τους ναζί. Η φράση αυτή, είναι γελοία ακριβής. Οι ναζί έδιναν τις εντολές τότε, οπότε αυτοί έδωσαν την εντολή. Ο Μαξ Μέρτεν ήταν τότε ο επικεφαλής της Βέρμαχτ Θεσσαλονίκης, και είχε δεχτεί πολλές προτάσεις από τους ελληνορθόδοξους Θεσσαλονικείς να καταστρέψει το νεκροταφείο [3]. Συγκεκριμένα, ο Βασίλης Σιμωνίδης, Γενικός Διοικητής Μακεδονίας, έδωσε τελεσίγραφο στην Εβραϊκή Κοινότητα να μεταφέρει μόνη της το νεκροταφείο από το κέντρο της πόλης στα προάστεια. Όταν ο αρχιραββίνος ζήτησε να μην γίνει αυτή η μεταφορά χειμωνιάτικα, ο Σιμωνίδης έστειλε πεντακόσιους (500) υπαλλήλους του Δήμου Θεσσαλονίκης, οι οποίοι ξήλωσαν τα πάντα. Σημειωτέον, μερικοί από τους Εβραϊκούς τάφους εκεί βρίσκονταν από τον 15ο αιώνα.
Ο Δήμος θεσσαλονίκης πολλές φορές στο παρελθόν είχε προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τον χώρο, καθώς η ιδέα να γίνει το Πανεπιστήμιο εκεί έπαιζε από παλιά, ενώ υπήρχε και η ιδέα του να γίνει πάρκο (σχέδιο Χέμπραρντ). Το 1937 είχε βρεθεί ένας συμβιβασμός, να σταματήσουν σιγά σιγά οι νέες ταφές για να προχωρήσει η ιδέα του πάρκου. [3] Ό,τι χειρότερο για τους γαιοκτήμονες, μιας και μετά ίσως το Πανεπιστήμιο να ζητούσε τα κτήματά τους... Οπότε ο ανώνυμος ελληνορθόδοξος Σαλονικιός, έδειξε το Εβραϊκό Νεκροταφείο και είπε: "εκεί να γίνει το Πανεπιστήμιο, ποιος τα χέζει τα πάρκα".
Άρα δεν το λες ότι "καταστράφηκε από τους ναζί" και τέρμα (οι ναζί, οι απόλυτοι κακοί, τι βολικό!). Πιο πολύ "καταστράφηκε από τους ναζί μετά από τα παρακάλια των σαλονικιών" ταιριάζει.
γ) Επίσης μάθαμε ότι "οι πέτρες διασπάρθηκαν σε όλη την πόλη, λεηλατήθηκαν, έγιναν υλικά για να φτιαχτούν πεζοδρόμια και αυλές". Φαντάσου, αναγνώστη μας, πλάκες νεκροταφείου να διασπείρονται μόνες τους ανά τη Θεσσαλονίκη, να αυτο-λεηλατούνται και να κάνουν ουρά για να γίνουν -εθελοντικά- οικοδομικά υλικά. Καμμία αναφορά του υποκειμένου, μην θίξουμε τους μπαγιάτηδες, οι οποίοι λεηλάτησαν την Εβραϊκή περιουσία, εντός και εκτός νεκροταφείου. Μη θιχτεί ο ανώνυμος ελληνορθόδοξος Σαλονικιός πάνω απ' όλα. Ο οποίος καταπάτησε επανειλημμένα και ασύστολα τα δικαιώματα του συμπολίτη του, επειδή είχαν διαφορετική θρησκεία. Μέχρι που ζήτησε από τους Ναζί να εξαφανίσει όλους τους Εβραίους της πόλης, ζωντανούς και νεκρούς. Να διαγράψει μέχρι και τη μνήμη τους.
Και μην μας πείτε για καλούς συμπολίτες που βοήθησαν και τέτοια, γιατί αυτοί ήταν μια λαμπρή εξαίρεση. Αλλιώς δεν θα είχε εξαφανιστεί το ~97% των θεσαλονικιών Εβραίων.
Όλοι αυτοί οι καταπατητές έχουν μείνει ανώνυμοι. Οι κατά τ' άλλα συμπαθείς γεράκοι που βλέπουμε να παίζουν τάβλι και βρέθηκαν συνένοχοι στο έγκλημα των εγκλημάτων, στο Ολοκαύτωμα των Εβραίων. Αυτοί για τους οποίους δεν πρέπει να μιλάμε ποτέ, και πρέπει να χρησιμοποιούμε παθητική φωνή. Λες και τα εγκλήματα γίνονται, έτσι, γενικά κι αόριστα, δεν τα κάνουμε εμείς.
Η Θεσσαλονίκη δεν αποτελεί ιδιαιτερότητα σε αυτό. Για τη Γερμανία, π.χ. λένε οι Cafe Morgenland:
Για να αποκτήσει κανείς το γερμανικό πρέπει να διαπαιδαγωγηθεί με «τη φωτογραφία του παππού με τη στολή των SS», να γαλουχηθεί με τη 75-χρονη γιαγιά που είναι ακόμη υπερήφανη για τον αγκυλωτό σταυρό στην άδεια οδήγησής της. Θα πρέπει να γαλουχηθεί με τη σιωπηλή παραδοχή ότι στο οικογενειακό τραπέζι κάθεται, κατά τη διάρκεια του βραδινού δείπνου, μαζί με (ίσως) έναν δολοφόνο (δεν είναι σίγουρος/η μιας και δεν ρώτησε ποτέ να μάθει)» (από το «Περί γερμανικών θέσεων και άλλων εγκλημάτων», 1998). [4]
Αλλά ας μην πάμε μακρυά. Σε άλλες πιο κοντινές χώρες, π.χ. στην Κύπρο, οι πραξικοπηματίες -κυπραίοι και ελλαδίτες- είναι ανώνυμοι, ενώ αν κάποιος αναφερθεί σε αυτούς ανώνυμα θα κατηγορηθεί ότι κρύβεται πίσω από την ανωνυμία του διαδικτύου. Λέει η "παλαίμαχη" Δρακούνα:
Εδώ στην Κύπρο έγινε ολόκληρο πραξικόπημα με αληθινούς πραξικοπηματίες, με όπλα, με δολοφονίες, με επιθέσεις, με βόμβες κτλ που ακόμα τρέχουμε να διορθώσουμε τα σκατά που δημιούργησε και μόνο ένα άτομο κατηγορήθηκε ποτέ για όλο αυτό τον πανικό. Κάθε χρόνο όλοι (μα ΟΛΟΙ) αποφεύγουν επιμελώς να αναφέρουν ονόματα και στοιχεία (τι σκατά, από αρειανούς έγινε το πραξικόπημα?) και αναφέρονται γενικά και αόριστα στους «πραξικοπηματίες», τους «εοκαβητατζήδες» και άλλα ονόματα γενικού και αόριστου περιεχομένου.Μάντεψε, Δρακούνα, μάντεψε. Μπορεί να απαιτεί κάποιος, αν είναι δημοσιογράφος του Αγγελιοφόρου της Θεσσαλονίκης, να "Μην ασχολούμαστε με τα μπλογκ!". [6] Γιατί τότε, αν δεν το 'ξερες,
Αφού ολόκληρο πραξικόπημα έγινε από ανώνυμους, δεν είναι καθόλου λογικό να απαιτεί οποιοσδήποτε να γράφουμε ως bloggers επώνυμα। [5]
πρέπει όλοι εμείς οι δούλοι του ψηφιακού κόσμου (1) να πληρώνουμε τα εργαλεία μας (υπολογιστές και λογαριασμούς), (2) να δημοσιεύουμε στο τζαμπ-τζαμπέ τα πάντα, με ελάχιστα ανταλλάγματα από δήθεν διαφημίσεις, ώστε (3) η αγορά να μας παρέχει την καθολική ψευδαίσθηση πως είμαστε ανώνυμοι, επιδραστικοί και υπεράνω. [6]
Υπάρχει, δηλαδή, μια αγορά, που είναι έξω και πέρα από μας, που δεν είναι άνθρωποι αλλά μια εξωκοινωνική οντότητα και έρχεται και μας φυτεύει την ώρα που κοιμόμαστε μια ψευδαίσθηση ανωνυμίας. Και όλα αυτά μας τα λέει ένας/μια δημοσιογράφος σε... ανώνυμο (!) άρθρο, και σε μια εφημερίδα που κόπτεται μήπως και προσβάλλει τον ανώνυμο ελληνορθόδοξο Σαλονικιό... (Άσε που άν δεν παίρνουμε λεφτά από -τι εννοεί "δήθεν";- διαφημίσεις το σκεπτικό καταρρέει.)
Αυτή είναι λοιπόν η διαφορά της Θεσσαλονίκης. Ο/Η ανώνυμος ντεμέκ δημοσιογράφος μας έβγαλε ντε και καλά ότι γράφουμε για να νοιώσουμε υπεράνω. Δεν μας ενδιαφέρει τίποτα από αυτά για τα οποία γράφουμε. Ούτε καν για το πώς μιλάνε κάποιοι για τους τάφους των συμπολιτών μας και για τους καταπατητές τους. Για την "αγορά" το κάνουμε.
Κατάλαβες Δρακούνα;
[1] http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=4&artid=51512
[2] http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=4&artid=51680
[3] Mark Mazower, "Genocide", Salonica, City of Ghosts, 426-428, Harper Perennial, 2005.
[4] http://www.terminal119.gr/show.php?id=501
[5] http://drakouna.blogspot.com/2010/07/blog-post_23.html (άμα περάσετε από 'κει πείτε και ένα γεια στην κουκλάρα!)
[6] http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=36&artid=51833
Αναρτήσεις
